پست مدرن
یکی، با تأکید بر استعارهها، نمادها، تزئینات فرهنگی و تاریخی فرم. اغلب یک شهود غیرمفهومی بین مه و مه وجود دارد، بدون اینکه بیان فرهنگی محلی و بیان تزئینی تاریخ را از دست بدهد.
دوم، موضع التقاطی که از ادغام قدیم و جدید حمایت میکند و فراگیر است، کمی به سمت راه میانه، یعنی اغراق و ظرافت، متمایل است. ابهام و بازیگوشی ابزارهای طراحی را تقویت میکند.
سبک کلاسیک
به فرمی مجلل و باشکوه توجه کنید: در دورانی که دکوراسیون تازه در حال ظهور بود، بیشتر دکوراسیونها سبکی مجللتر و غنیتر را دنبال میکردند. به خصوص در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، دکوراسیون داخلی اغلب نوعی خاص از نمایش هویت بود. مالکان خواستار آن خواهند بود که طرحهای مختلفی که نمادی از تجمل هستند در دکوراسیون گنجانده شوند.
ساده
به فرم آزاد توجه کنید: در دهه 1990، در برخی مناطق تب و تاب بهسازی خانه وجود داشت. به دلیل محدودیتهای فناوری و مواد، در آن زمان هیچ طراح واقعی برای هدایت دکوراسیون خانه وجود نداشت، بنابراین انجام هر کاری که میخواهید بزرگترین تصویر در آن زمان بود. مالکان شروع به تظاهر به یک جلوه داخلی تمیز و روشن کردند. امروزه، این سبک هنوز اولین انتخاب برای اکثر خریداران خانه اولی است.
نفیس
به فرمی اصیل و باشکوه توجه کنید: پس از نزدیک به 10 سال کاوش، با بهبود استانداردهای زندگی ساکنان داخلی و افزایش دسترسی به دنیای بیرون، مردم شروع به اشتیاق و دنبال کردن زندگی با کیفیت بالا کردهاند. از حدود اواسط دهه 1990، مردم شروع به استفاده از مواد تزئینی و مبلمان نفیس در دکوراسیون کردند، به خصوص در این زمان، طراحان داخلی وارد عرصه طراحی دکوراسیون منزل شدند که مفهوم جدیدی از دکوراسیون را به ارمغان آورد.
طبیعی
به نوعی از اوقات فراغت هنری توجه کنید: رونق دکوراسیون که از دهه 1990 آغاز شد، مفاهیم تزئینی زیادی را برای مردم به ارمغان آورد. تعداد زیادی مجله دکوراسیون از تایوان و هنگ کنگ که در بازار ظاهر شدند، چشم مردم را باز کردند و تکنیکهای دکوراسیونی که قبلاً غیرقابل تصور بودند مانند باغهای کوچک، دیوارهای تزئینی با سنگهای فرهنگی و سنگ یوهوا در طرحهای واقعی ظاهر شدند. به خصوص پس از اینکه همه به پدیده تزئینی "کل کشور با رنگ زرد تزئین شده است" ناشی از استفاده گسترده از راش قرمز عادت کردند، نزدیک شدن به طبیعت و بازگشت به طبیعت به یکی از اهدافی تبدیل شده است که مردم دنبال میکنند.